Na een hele lange tijd geen shoots meer gedaan te hebben had ik gisteren een korte shoot met twee jongens: Dylan en Damian. Na een kwartiertje wilden ze echt niet meer… Toen was de moeder Chantal aan de beurt.
Een tijd lang had ik andere prioriteiten dan fotograferen, maar het voelde weer goed om er mee bezig te zijn. Reden genoeg om nog een aantal openstaande shoots in te plannen.
Een grote ergenis en niet alleen voor de digitale fotograaf, is wel een ‘stopfout’. Dit is een fout, waarbij je computer er geen zin meer in heeft. Je krijgt onverwachts een zwart scherm, waarna een blauw scherm verschijnt met instructies. Alleen stond bij die instructies dat de oorzaak onbekend was…. Als dit een enkele keer gebeurt, dan zou ik er nog wel mee kunnen leven. Maar het gebeurde enkele dagen achter elkaar dagelijks.
Het bleek dat een programma conflicten maakte met het besturingsprogramma, waardoor Windows er mee stopte. Ik wist alleen niet welk programma…
Na enig nadenken, updaten en proberen, ben ik er achter gekomen dat de softwares bijgeleverd bij de FinePix S5600, die ik voor mijn dochtertje had gekocht, de boosdoener was. Ik heb al de programma’s van Fuji erafgehaald en nu heb ik weer een stabiel systeem.
Eind van dit jaar of begin volgend jaar, wil ik een nieuw systeem aanschaffen. Op diverse fora lees ik dat een Mac stabieler is, maar er zijn evenveel verhalen die dat tegenspreken. Ik zit te twijfelen tussen de PC en de Mac voor mijn fotografie. Beide hebben hun voor- en nadelen. Moeilijke (luxe) keuzes…
Altijd heb ik een grote liefde gehad voor analoog. Diverse malen hebben mensen (veel) geld voor sommige barietprintjes geboden, maar ik wil ze niet verkopen. Ik koester ze. Met veel liefde voor beeld heb ik ze in mijn donkere kamer gemaakt.
Maar om eerlijk te zijn heb ik nu al zeker een jaar niet meer in de donkere kamer gestaan. Vrije tijd is voor mij op dit moment heel kostbaar en in de donkere kamer afdrukken vergt veel tijd. Achter de computer is het veel makkelijker om efficiënt met je tijd om te gaan. Ik weet nu dat het digitale traject ook voor mij het meest belangrijk gaat worden. Uit nostalgie zal ik mijn vergoter en andere dokaspulletjes nog niet weg doen. Misschien als ik oud en grijs ben, koop ik weer wat chemicaliën….
Eergisteren mocht ik de bruiloft fotograferen van Ali & Giorgia. Ali is het broertje van twee hele goede vriendinnen, die ik vroeger veelvuldig heb gefotografeerd: Nurcan en Bircan. Het was de allereerste Turkse bruiloft voor mij en er kwamen dan ook leuke verrassingen tussendoor die met deze cultuur te maken hebben. Ook zaten er Griekse elementen in, omdat Giorgia van Griekse komaf is.
Ali en Giorgia zijn een heel leuk stel om te fotograferen; de liefde tussen hun stralen van de beelden af. Gisteren heb ik de beelden vluchtig bekeken. Er zitten een hele hoop mooie en leuke beelden tussen. Helaas kan ik jullie niets laten zien, omdat ik (nog) geen toestemming heb van de bruidspaar en daarnaast is de primeur uiteraard voorbehouden aan het bruidspaar.
Hierbij wens ik Ali en Giorgia heel veel liefde en geluk. Jullie zijn een mooi stel!
In dromen is alles mogelijk. Zo had ik enkele tijd geleden gedroomd over een ontmoeting met Pablo Picasso. Hij had het over zijn schilderkunst en ik over mijn fotografie. Het handige was, dat hij gewoon in het Nederlands met mij praatte.
Ik kan me de precieze inhoud van de droom niet meer herinneren, maar hij gaf me wel adviezen om succes te hebben in wat je doet. Picasso was een man die opviel; Niet alleen met zijn werk, maar ook als persoon was hij zeer markant. Opvallen en anders zijn en doen dan de menigte…
Dat kan betekenen, dat je helemaal aan de grond komt te zitten, doordat niemand ‘jouw’ kunst begrijpt en niemand jouw kunst wil kopen. Hij heeft die tijd ook meegemaakt in zijn “Blauwe Periode”, waarbij hij niet meer de high society portretteerd, maar juist de ‘lagere’ klasse waarmee hij in contact kwam. Er gaan zelfs geruchten in de rondte, dat hij kunstwerken verbrandde om warm te blijven. Maar misschien heeft elke kunstenaar wel een blauwe periode nodig om groot te worden. Pablo Picasso was een groot kunstenaar met een grote diversiteit in zijn werken. Zijn toppunt en zijn beroemdste werk is Guernica.
Ooit hoop ik mijn Guernica te fotograferen, maar ik heb het gevoel dat ik nog een hele lange weg heb te gaan…
Vandaag naar Professional Imaging in Nieuwegein geweest. Binnenkort toch maar een TomTom kopen, want op de heenweg miste ik een afslag, waardoor ik een heleboel kilometertjes verder pas kon afslaan… Maar de beurs was leuk. Niet echt heel bijzonder maar wel leuk om te zien wat er op het gebied van imaging bestaat. Uiteraard ook langs de stands geweest van albummakers. Albums voor reportages worden alsmaar mooier. Ook veel mooi apparatuur gezien, maar eigenlijk heb ik op dit moment voorlopig genoeg spulletjes om mooie beelden (proberen) te maken. Al met al was het een leuke dag.
De afgelopen twee nachten heb ik nauwelijks geslapen. Ik maak me zorgen over mijn jongste dochter, die in het ziekenhuis ligt. Vandaag is zij geopereerd aan haar heupen; een zware operatie waarvoor 255 minuten gepland waren. Na 5 uren mochten we eindelijk naar de verkoeverkamer om haar wakker zien te worden. De beste kinderorthopeet van Nederland, Dr. Besselaar, vertelde me dat de operatie goed was verlopen. Een hele grote geruststelling.
Nog onder de pijnstiller slaapt Kaithy de hele dag door. Slechts enkele korte momentjes wordt zij wakker. Ze ziet er bleekjes uit. En ook al zeggen deskundigen, dat alles goed is verlopen; Als vader maak je je toch zorgen over je kleine kind.
Even kijk ik naar buiten, naar de lichtjes die als talloze brandende kaarsjes waken over mijn dochter. Na een klik met mijn camera veeg ik een rollende traan over mijn wangen weg… Morgen zal het beter zijn.
Nu mijn schoonouders weer in Nederland zijn wordt het tekort aan een tweede auto een stuk nijpender. Reden temeer om snel een beslissing te maken. De keuze is gevallen op de Honda Civic. De vormgeving van deze auto vind ik bijzonder mooi en de auto rijdt perfect. Qua ruimte niet te klein en niet te groot voor ons. Kortom een goede en mooie keuze. De verwachting is dat over twee weken de auto binnenkomt en dat ik dus binnen 3 weken in mijn nieuwe auto kan rijden 🙂
En tot die tijd heb ik kosteloos een leenauto gekregen. Toch wel top van Auto Maarschalk.