De meeste foto’s worden door mij gemaakt in mijn studio. Daar voel ik me veilig en vertrouwd. Ik heb mijn eigen licht en de mensen die in mijn studio komen, willen mooie beelden van zichzelf. Een goede vriendin van me probeert me over te halen om Amsterdam in te gaan en te vragen aan vreemde mensen of er een foto van hun gemaakt mag worden. Dit is haar werkwijze en ze maakt vaak mooie portretten van ‘vreemde’ mensen. Vluchtige ontmoetingen en kennismaking met vreemden.
Op één of andere manier voel ik een hele grote persoonlijke barièrre om op een (voor mij onbekende) persoon af te stappen en te vragen of ik hem of haar op de foto mag nemen. Vele jaren geleden heb ik het een keer geprobeerd, samen met diezelfde vriendin. We zijn toen Amsterdam ingegaan. Ik heb toen enkele foto’s gemaakt van één persoon. En de reden waarom ik die ene persoon wel durfde te vragen, was omdat ze een tijd naar mij en mijn camera zat te staren. Terwijl mijn vriendin talloze foto’s van verschillende mensen maakte, had ik na een dag fotograferen een oogst van minder dan vijf belichte beelden van één enkel persoon. We zijn van plan het binnenkort het nog eens te proberen. Bij de gedachte alleen, zweet ik nu al peentjes! Straatfotografie is niets voor mij…