Ik doe niet zo heel veel reportages, maar afgelopen maand had ik er twee. Een bruiloftsreportage in Maastricht en een bedrijfsreportage voor Gall & Gall / Ahold in De Fabrique Utrecht.  Reportages zijn heel anders dan studiowerk. In de studio heb je controle over het licht en de momenten bij een sessie in de studio moet je zelf opbouwen en maken. Bij reportages moet je meer het licht nemen zoals het is en moet je de momenten juist zien te pakken. Ik ben een echte controle-freak. Bij fotografie houd ik ervan om alles onder controle te hebben. Niets aan het toeval over te laten.
Reportages vallen me dan ook meestal zwaar. Maar dat is juist het uitdagende bij reportages. Omstandigheden nemen zoals ze zijn en proberen het beste ervan te maken. Slecht of verkeerd verlichte ruimtes kunnen je ergste vijand zijn. Een reportageflitser is dan je enige vriend, die een beetje licht in de duisternis kan brengen. Maar het licht kan ook bijzonder mooi zijn, mooier dan je het ooit met studio-flitsers had kunnen creëren.
Tijdens de reportages ben ik aardig wat leermomenten tegengekomen. Niet alleen over fotografie, maar ook over mijn eigen persoonlijkheid. Loslaten wat je zelf niet onder controle kan hebben en proberen het beste ervan te maken.