For I am but mortal and mortals can only die. Een stukje tekst van Marillion, die oneindig veel keren uit mijn boxen klonk toen ik nog op de middelbare school zat. Ik vind het een mooie zin. Niet dat ik zwartgallig naar mijn leven kijk. Totaal niet. Ik sta zeker op dit moment, juist heel positief tegenover het leven. Maar naast ‘Pluk de dag’ bestaat er ook ‘Gedenk te sterven’.
“Begin with the end in mind.” schreef Covey in één van zijn bekendste boeken. Welke dingen zijn echt belangrijk aan het einde van je leven? We maken ons druk om allerlei kleine futiele zaakjes. We besteden veel van onze tijd aan urgente issues, die bij je sterfbed echt niet van belang zijn. Besteed je tijd aan dingen, die wel van belang zijn. Voor mij zijn dat mijn dierbaren (familie en vrienden) en mijn passie, fotografie. Vier jaar geleden heb ik het roer omgegooid door mijn snackbar te verkopen en te kiezen voor mijn fotografie. Mijn leven is sindsdien veel meer in evenwicht. Ik heb tijd voor familie, tijd voor vrienden en tijd voor fotografie. Soms denk ik dat ik oneindig veel tijd heb en voel ik de druk niet meer om dingen te creëren. Gedenk te sterven… ik moet weer snel aan de slag!