Het was met mijn tiende jaar in de winter, dat ik samen met mijn klasgenootjes met een stuk karton van een besneeuwde heuvel afgleden. De heuvel had een ‘schans’, maar doordat het stuk karton met een slakkengangetje naar beneden gleed, kwam je nauwelijks los van de grond. Eén van de klasgenoten vond een houten plank en deze zou nog meer snelheid maken op de inmiddels hard en glad geworden sneeuw. Ik wilde het wel proberen… Alleen ging het bij mij fout. De houten plank begon vanaf de start al rond te draaien en die draaiing ging steeds sneller. Bij de schans kwam ik daadwerkelijk goed van de grond af, om met een harde klap op mijn rug neer te komen. Sindsdien heb ik een ‘jeugdtrauma’ en vermijd ik glijbanen en achtbanen.
Eergisteren ben ik met familie naar Kaatsheuvel gereden voor twee dagen Efteling, met een overnachting in het Efteling Hotel. De eerste dag wilde mijn oudste dochter Jazzlyn (nu 7 jaar), in de Python. Ze koos mij om mee te gaan. Ik kon mijn kleine dochtertje uiteraard niet weigeren en als ‘stoere’ vader, met een bang bonkend hart, liepen we samen hand in hand naar de Python. Het was een lange rij en de man voor me voelde zich net als ik, ook niet op zijn gemak. Naar mate we het einde van de rij naderden, rook de man steeds meer naar de penetrante geur van angstzweet. Dit was op anderhalve meter afstand op het laatste moment erg goed te ruiken. Onzeker checkte ik de geur van mijn eigen oksels, maar die waren gelukkig nog droog en fris dankzij Rexona. Ik maakte me ondanks mijn hoogtevrees nog niet eens zorgen over de hoogte, maar meer over de loopings en de ‘kurkentrekker’ waardoor je in totaal vier maal ondersteboven gaat. Eenmaal in het wagentje maakte ik eerst mijn dochtertje vast om vervolgens mezelf vast te maken.
De rit… viel heel erg mee. Sterker: Ik vond het echt leuk om er in te zitten! Geen angst, geen misselijkheid, alleen plezier tijdens de rit. Achteraf vond ik het stom om zo bang te zijn voorafgaande aan de rit in de Python. Iets wat 30 jaar geleden is gebeurd, heeft me onterecht angst ingeblazen. Dertig jaar lang heb ik niet of nauwelijks genoten van glijbanen en achtbanen. Dertig jaar… De volgende dag ben ik samen met Jazzlyn in nog twee andere achtbanen (Bob en Pegasus) geweest en ik heb echt genoten….
Pandadroom (geen achtbaan) vond ik trouwens ook heel mooi om mee te maken in de Efteling; een film met een ‘diepere’ betekenis.
lol 🙂
Klinkt als een gezellig weekend! Achtbanen vallen inderdaad vaak erg mee wanneer je erin zit. Afgelopen week ben ik naar het Engelse Alton Towers geweest. Daar hadden ze een achtbaan genaamd ‘Nemisis’ (http://www.altontowers.com/content.php?areaid=1&pageid=15) waarbij de Python een kinderachtbaantje lijkt. Gelukkig valt ook deze baan erg mee wanneer je er daadwerkelijk in zit. Binnen 40 seconden sta je ook were veilig met beide benen op de grond tenslotte. 🙂
De Pandadroom is zeker gaaf om te zien, een erg mooi uitgevoerde 3D film. Die diepere betekenis hadden ze van me wel weg mogen laten overigens..
Elja
Mooi verhaal, heel herkenbaar! ‘k Begrijp het best dat je met een boog om deze banen heen bent gelopen. Iedereen heeft denk ik wel de één of andere ervaring in z’n jeugd opgedaan, die nog lang nasuddert.
Je hebt geluk gehad.. 😉
Zo kan het ook:
http://frontpage.fok.nl/nieuws/79847
Dan was je waarschijnlijk nooit meer in een achtbaan gegaan..
Elja
Ook ik moest vandaag aan je denken na de gebeurtenissen in de Efeteling….tja.
Gelukkig is er niets ernstigs gebeurd met die mensen…
Moet er niet aan denken dat dit bij mij zou gebeuren. Niet zo zeer om mezelf, maar meer om mijn dochtertje dat naast me zit…
Maar… vlak voor dat wij aan de beurt waren, was er iets mis met de ont/vergrendeling van de beugel. Precies de zitplaatsen waar wij zouden zitten, moesten leeg blijven en we moesten op de volgende wagentjes wachten…
Aangrijpend verhaal, zeker in het licht van de recente gebeurtenissen.
Morgen gaan mijn kleinkinderen naar de Efteling………
Eey ik ga a.s. maandag naar de efteling en ik loop me al een week druk te maken over de python.
Ik heb geen trauma gehad ofzo het is gewoon dat ie 4 kee rover de kop gaat.
Maar ik wil het wel maar ergens houdt het me toch tegen.
Nog even een reactie naar elja trum.
Achtbanen zijn heel maar dan ook heel veilig vooral in Nederland.
De meeste mensen spraken ook van een ongeluk wat totaal niet waar is het was namelijk een fout van het personeel.
De beugels klikte ook gewoon weer dicht (dit kan overgins in elke achtbaan).
Je hebt zelfs veel meer kans om thuis een ongeluk te krijgen dan in een achtbaan!
MVG,
Lars Bezemer