Toegegeven… afgelopen maand heb ik heerlijk van mijn vakantie genoten en helemaal geen acquisitie gepleegd. En nu zit ik daardoor even zonder opdrachten in het vooruitzicht. Maar het wordt steeds moeilijker om je brood te verdienen in de fotografie. Fotografen zijn meestal freelancers: Ze moeten zelf hun opdrachten binnenhalen. Maar wat als de opdrachtgever weinig of helemaal geen centen wilt besteden aan fotowerk? Wanneer je op vacature en fotografie googled, zie je dat er stageplaatsen worden aangeboden. Een stagiair neem je voor 500,- euro of minder per maand binnen je bedrijf en je kan genieten van een goedkope fulltime fotograaf in opleiding. Wanneer het in omgeving gebeurt met een beetje begeleiding van een ervaren fotograaf, dan houdt de stagiair er misschien ook een leerzame periode aan over. Maar vaak gaat het om een reguliere foto-opdracht, waarbij er geen begeleiding wordt gegeven. Een opdracht waar normaal een fotograaf voor ingeschakeld zou worden. Enkele vakfotografen zullen zeggen, dat er altijd vraag naar kwaliteit zal blijven bestaan. En ergens geloof ik daar ook wel in. Maar de huidige techniek in de fotografie zorgt ervoor dat er automatisch steeds meer acceptabele platen uit de camera komen. En als je moet kiezen tussen een gratis of goedkoop acceptabel beeld of een duur betaald kwaliteitsbeeld, dan is de keuze voor de meeste opdrachtgevers snel gemaakt.
De spoeling wordt steeds dunner in de fotografie en soms vraag ik me af of het vak over pakweg 10 jaar nog wel zal bestaan…
Hier heb je eigenlijk wel een punt. Nu de techniek betaalbaar is voor meer mensen zie je steeds betere foto’s bij de huis-, tuin- en keuken amateurs. Voor sommige gelegenheden voldoen die foto’s prima omdat er ook geen extra kostenplaatje aan verbonden zit. En steeds meer amateurs denken dergelijke klusjes wel aan te kunnen en voelen zich geroepen om hun diensten aan te bieden.
Toch geloof ik ook in de vraag naar kwaliteit. Als je shoots vergelijkt zie je toch duidelijk de kwaliteitsverschillen met belichting, compositie noem maar op. Omdat er ook een stijgende vraag naar beeldmateriaal is in onze beeld-georiënteerde maatschappij denk ik dat het wel los zal lopen en dat de vakfotograaf over 10 jaar nog wel degelijk bestaat. Je zult inmiddels toch ook al weer een opdracht hebben 🙂
De crisis speelt hier ook wel een grote rol in. Fotografie is een luxe artikel zelfs voor magazines en kranten. Nu ze zelf klappen krijgen zijn het de fotografen die eerst de deur uit moeten. En je mag de beste sensor ter wereld hebben een goeie camera maakt op zichzelf nooit een goeie camera.
Onder fotografen zal de bodem eronderuit vallen. Het is gewoon aan ons om uit onze pijp te komen. En zoals stefan zegt er zal steeds vraag zijn naar beeldmateriaal nu moet alleen het budget ervoor wat gezonder worden.
Magazines en kranten hebben het tegenwoordig ook moeilijk. Te weinig advertentieverkopen, oa door de crisis. Maar deze media kunnen nooit (helemaal) fotografen de deur uit wijzen, omdat ze afhankelijk van beeldmateriaal zijn. En dat zouden -alle- fotografen zich meer moeten realiseren.
In plaats daarvan wordt de prijs voor beeldmateriaal steeds meer naar beneden gesteld, maar daarnaast worden ook de rechten van beeldmakers door grote afnemers (zoals bijvoorbeeld Sanoma) steeds meer beknot.
Er is nu al een verarming van beeldkwaliteit gaande. Waar vroeger een auteur en een fotograaf op pad werden gestuurd voor een interview, krijgt de auteur vandaag de dag vaak een cameraatje mee om de foto’s te maken.
Er zal idd altijd vraag zijn naar beeldmateriaal. Maar wanneer dit beeldmateriaal voor een te lage prijs aangekocht wordt, is vakfotografie niet meer levensvatbaar.
In opdracht van de ministeries van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap (OCW) en Justitie vindt er nu in Nederland een onderzoek plaats naar de positie, opvattingen en belangen van makers en uitvoerend kunstenaars in de huidige digitale omgeving. Ben erg benieuwd naar de uitkomsten…