Alle creatieven hebben (wel eens) last van faalangst. Bij belangrijke opdrachten, heb ik er zelf ook wel eens last van. De avond voor de shoot kom ik wat moeilijker in slaap. In mijn hoofd spelen dan allerlei rampscenario’s af, wat er allemaal fout kan gaan en ik ga daarbij meestal van het ergste uit. De volgende dag sta ik ietwat gebroken op, door de korte nachtrust. Maar de adrenaline in mijn lichaam zorgt ervoor dat ik meer dan voldoende energie beschikbaar heb tijdens de shoot. Meestal blijkt die faalangst onterecht en komt alles op zijn pootjes terecht.
Maar soms komt het voor, dat ik ook echt faal. Althans… voor mijn begrippen. Regelmatig heb ik het gevoel dat ik er veel meer uit kon halen. “Als ik dit en dat anders had gedaan, dan…” En ook al is de klant tevreden; Het neemt het gevoel dat ik gefaald heb, niet weg.
Ik moet me meer beseffen dat falen bij het creatieve proces hoort. Besef dat er dingen fout kunnen gaan en besef, dat je als mens ook fouten mag maken. Door fouten kom je vooruit. En als je niet zo nu en dan flink op je bek gaat, betekent dat, dat je niks doet of altijd binnen je comfort-zone blijft.
Ik kom niet zo vaak meer in Rotterdam, maar als ik er ben en op de Westersingel loop, kijk ik altijd naar de woorden van Samuel Beckett die in het water staan geschreven: “No Matter. Try Again. Fail Again. Fail Better.”