Ik heb iets met witte overhemden, vooral als ze gedragen worden door vrouwen. Ik vind het iets puurs hebben. Maar ook iets sexy. Jaren geleden heb ik eens een serie gemaakt met vrouwen allemaal gekleed in een wit overhemd. Dezelfde overhemd, mijn overhemd. Dat was achteraf bekeken niet zo’n heel goed idee, want ‘one size fits nobody really good’. Maar met knijpertjes probeerden we het beste er van te maken.
Gisteren was Marit bij mij in de studio. Ze had heel wat kleding meegenomen. Waaronder een wit overhemd. Getailleerd, perfecte pasvorm, fijne stiksels en krakend wit. Uiteindelijk hebben we de shoot alleen met dit kledingstuk gewerkt. In Lightroom moest ik de helderheid van het stralende hemd een beetje terugschroeven. Dat liet me weer even aan mijn serie van vroeger denken, waar ik in de donkere kamer het witte overhemd moest ‘doordrukken’. Maar de digitale manier is een stuk minder bewerkelijk.
Marit kijkt me aan door de camera. Een krachtige blik, maar tegelijkertijd ook open en kwetsbaar. Ik zie de puurheid van haar blik, gecombineerd met de puurheid van haar witte overhemd. “Houd vast” roep ik naar haar en klik op mijn ontspanknop…