Een blik naar beneden vanuit het vliegtuig boven Jakarta: (voornamelijk) Nederlandse bedrijven zijn druk bezig met de aanleg van groots nieuw eiland. Binnen afzienbare tijd zullen hier grote malls, mooie appartementen, golfbanen en hotels verrijzen. Op tien minuten afstand van het vliegveld. En dit is pas de eerste van de vijf geplande eilanden. Op televisie en in bestaande malls kun je de mooie impressions zien van het nog te verrijzen eiland. Het is al mogelijk om een mooi appartement te kopen. Maar dat is (nog steeds) alleen voorbehouden aan Indonesiërs (onroerend goed kan alleen aangekocht worden door eigen inwoners), die daar voldoende geld voor hebben. Rijdende door Jakarta merk je dat dit voor heel veel mensen niet is weggelegd. Het minimum-maandloon komt ongeveer overeen met 150,- euro, maar er zijn ook genoeg mensen die niet genoeg gewaardeerd worden en onder het minimum werken. Verschil tussen rijk en arm, verschil tussen werkgevers en werknemers is hier enorm. Enerzijds besef je dan, dat we het in Nederland best goed hebben. Anderzijds merk je dat mensen hier veel ondernemender zijn. Alle mogelijkheden en elke kans aanpakken om geld te verdienen. Want als je hier geen geld verdient, heb je hier geen leven.
Na ruim drie weken lekker in Indonesië te hebben vertoefd, ben ik vorige week samen met mijn gezin veilig teruggekomen op Nederlandse bodem. Even mail en social media checken. Zie ik op social media een oproepje staan van een fotograaf. Hij zoekt een andere fotograaf voor een opdracht. Op de vraag, waarom hij de opdracht niet zelf vervult, lees ik het antwoord dat hij het heel graag had willen doen, maar dat hij sinds kort in de bijstand zit. En alles wat hij verdient wordt afgetrokken van zijn uitkering. Hij schiet er dus niks mee op… In Nederland hebben we het goed, soms te goed. Ook al beseffen we dit ons niet elke dag. Daardoor missen velen die ondernemersdrive, die ik daar wel zie. Ik kan zelf ook wel wat meer van die drive gebruiken. Mijn fotografie hoeft geen miljarden-project te worden, zoals dat aan te leggen eiland. Maar het kan zeker geen kwaad om wat meer drive in mijn fotografie te stoppen. Niet alleen op financieel gebied, maar zeker ook op artistiek gebied wil ik nog heel veel bereiken… Mouwen opstropen en aan de slag!