Om me heen zijn er een aantal vrienden die onlangs hun eerste spiegelreflex hebben gekocht. Het is voor mij zo’n 25 jaar geleden, dat ik mijn allereerste eigen spiksplinternieuwe spiegelreflex kocht (Canon EOS 600), maar ik kan me dat gevoel dat zij nu ervaren, nog heel goed herinneren. Iets “duurs”, echt helemaal voor jezelf. Een sterk gevoel van zelfwaardering of zelf-verwennerij. Het unboxen is een feestje. Het ziet er nieuw uit, het ruikt nieuw, het voelt nieuw. Aandachtig luister je naar de eerste klikjes die het maakt. En je wilt zo snel mogelijk de resultaten zien van je nieuwe speeltje. Kijken wat jij samen met je nieuwe vriendje gemaakt hebben. De endorfines stromen door je lichaam en je voelt je hyper-happy. Het is net alsof je voor de allereerste keer verliefd bent. Die allereerste ervaring moet je koesteren.
Je volgende reflex is waarschijnlijk duurder, sneller en beter. Maar Sade zong het al: It’s never as good as the first time.