Als er een dierbare in je omgeving overlijdt staat je leven even stil. Zo ook bij mij… Na het overlijden van mijn moeder, wilde ik even rust. Even geen hectiek. Even geen moeten. Even geen deadlines. Even geen wekelijkse blog. Een aantal opdrachten niet aangenomen. Even rust…
Maar gisteren had ik een hele leuke meeting met Sharon (van Concept en Design). Brainstormen. Inspiratie opdoen. Dan begint het toch weer te kriebelen en zitten er snel allemaal beelden in mijn hoofd die ik wil realiseren. Binnenkort weer lekker aan de slag! 🙂
Sterkte met het dragen van je verlies.
Ik herken veel in je verhaal en begrijp je reactie op het gebeuren.
In juli 2013 is mijn zoon van 17 bij het zeilen verdronken.
sinds een maand of drie ben ik weer met opdrachten aannemen begonnen en dan ook alleen die opdrachten die me liggen. geen druk geen hectiek .
suk-6 met je verwerking en je fotografie
ik vergeet nog iets,.. doe de groeten aan Geraldine, een bijzonder iemand.
Zij kent mijn hele verhaal.
Beste Christiaan,
Dank je voor je comment. Dat is het ergste wat je als ouder kan overkomen. Ik wens jou ook veel sterkte met het dragen van jouw verlies. Goed dat je weer bent begonnen met je fotografie. En Géraldine is zeker een bijzonder persoon 🙂