Gisteren ben ik teruggekomen uit Parijs. Ik was er twee keer eerder geweest. De vorige keren was ik met een goede (fotografie)vriend naar de stad gegaan, puur om te fotograferen. Maar dat was minimaal 15 jaar geleden. Dit keer bezocht ik Parijs samen met mijn familie om de mooie stad te bezichtigen en quality-time te hebben met mijn gezin. We verbleven een paar dagen in een hotelletje aan de rand van de stad (Clichy). Er waren opvallend veel Nederlanders in Parijs, waarschijnlijk door de mei-vakantie. Op de bekende plekken stikt het natuurlijk van de toeristen. Allemaal voorzien van een camera in allerlei soorten en maten: Hier en daar zag ik een enkeling lopen met een systeemcamera. Nog steeds opvallend veel compactcamera’s, maar natuurlijk ook veel smartphones. Veel digitale reflexcamera’s en ook veel mensen die fotograferen met hun iPad of andere tablet.
Zelf had ik ook mijn digitale reflex meegenomen. Kiekjes maken van de bezienswaardigheden, met of zonder familie. Soms wil je met z’n allen op de foto en vertrouw je een onbekende je camera toe. Al die toeristische plekken zijn al miljoenen malen gefotografeerd. En toch maak ik er zelf ook een foto van. Op mijn vorige bezoeken had ik waarschijnlijk geduldig gewacht op een mooi moment of eindeloos gezocht naar mooi licht. Proberen om een mooie plaat te maken. Met je gezin erbij is het toch anders. Dan maak je snel een kiekje als herinnering voor later, net als die miljoenen andere toeristen. Maar soms heb je geluk en straalt de zon mooi door de Arc heen. Klik.