Category Archives: fotografie

True Colors

2016-11-15-17-34-13

Mijn colorimeter (i1 Display 2) was al 8 jaar oud. Ik had gelezen dat de filters die in dit apparaat zitten, kunnen verkleuren door ouderdom. En dat ze daardoor niet meer zo nauwkeurig zijn. Tijd dus voor een nieuwe. Gisteren kreeg ik hem binnen: de i1 Display Pro (Display 3). 
Ik twijfelde aan X-rite. De software van de Display 2 werd na mijn aankoop niet lang ondersteund door het bedrijf. Bij Mountain Lion (OSX systeem van Mac) ondersteunde X-rite het apparaat al niet meer, waardoor je werd aangewezen op 3th party software (of je moest het nieuwere model kopen). Even keek ik naar de Spyders van Datacolor, die ook ietsjes aantrekkelijker geprijsd zijn. Maar X-rite is de standaard op kalibratie-gebied. Dus uiteindelijk toch hiervoor gekozen.
De meest uitgebreide kalibratie duurt ongeveer 7 minuten. En dat is snel. Veel sneller dan de oudere versie. Na het kalibreren van mijn iMac merk ik dat het beeldscherm toch een tikje ‘off’ was. Een tikje te ‘cool’. Niet veel, maar wel zichtbaar met een goed oog. Blij dat ik nu weer met een gerust hart mijn beeldscherm weer kan vertrouwen. En ondertussen luister ik naar True Colors van Cyndi Lauper…

Lindbergh

leopl

“This should be the responsibility of photographers today: To free women, and finally everyone, from the terror of youth and perfection” – Peter Lindbergh
Gisteren ben ik samen met Leontine naar de Kunsthal in Rotterdam gegaan om de expositie van Peter Lindbergh te bezoeken. Lindbergh is één van mijn meest favoriete fotografen. De fotograaf wordt door velen bewonderd om zijn mooie werken en door sommige verguisd, omdat hij na enkele decennia nog steeds dezelfde techniek aanhoudt. Maar als ik naar de beelden van Lindbergh kijk, gaat het niet over techniek, maar over de relatie en interactie, die hij met zijn modellen opbouwt. Als fashion-fotograaf etaleert hij alle respect voor zijn modellen. In zijn visie gaat het in de eerste plaats om de vrouw, kleding is bijzaak. En in heel veel van zijn werken worden onregelmatigheden van het model niet weggeshopt. Dat maakt zijn stijl eerlijk en puur.  Natuurlijk zet hij zijn modellen wel in het mooiste licht en werkt hij samen met de beste visagisten en stylisten. Maar zijn fotografische benadering spreekt mij heel erg aan.
Dat hij geliefd is bij zijn modellen, bleek wel bij de opening van de expositie in september. Heel wat van zijn (super)modellen waren aanwezig bij de opening van zijn expositie.
In de Kunsthal zijn heel veel beelden te bewonderen. Vaak levensgroot. Mooie ingelijste printen. Bij elke zaal die ik betrad, had ik een ‘wauw-gevoel’. En het was super gezellig om samen met Leontine (fotografe en model) deze expositie te bezoeken, samen beelden te bekijken en samen over de beelden te praten met onze eigen invalshoek. 
Na de expositie genieten Leontine en ik nog van een lunch in het Kunsthal Café. Even bijkomen van alle indrukken van de mooie, imposante beelden.
De expositie is nog te zien t/m 12 februari 2017. Voor die tijd ga ik er vast en zeker nog eens naar toe.

Never A Dull Moment

Testen met Jacqueline is altijd fun. Gisteren was ze weer in mijn studio. Ik wilde al een tijd daglicht gecombineerd met flitslicht gaan testen. Theoretisch weet ik het allemaal wel, maar het is goed om kennis regelmatig in de praktijk toe te passen.
Voor de shoot, tijdens de shoot en erna hebben we veel gesprekstof. We raken niet uitgepraat. Serieuze verhalen, onzin verhalen. Praten, gek doen en oh ja… ook nog fotograferen.  It is never a dull moment with Jacq. Soms denk ik terug aan het begin, toen we elkaar pas hadden ontmoet. Jacqueline was toen een ‘buurvrouw’, die ik regelmatig tegenkwam wanneer we onze kleine kids naar school brachten. Intussen zijn onze kids opgegroeid en is Jacqueline veel meer dan een vrouw, die ik regelmatig tegenkom. Ze is mijn favoriete ‘oefenmodel’, mijn muze en bovenal, een hele goede vriendin…

Dille, Minte & Bloem

Gisteren had ik drie kleine modelletjes in mijn studio voor een korte shoot. Zusjes. Heel bijzonder, want in een ver grijs (lees: analoog zwart/wit) verleden heeft de moeder van deze mooie kinderen ook (meerdere keren) voor mijn camera gestaan.
Dille en Minte hadden nieuwe beelden nodig voor hun bureau en kleine Bloem wilde ook heel, heel, heel graag op de foto. De meisjes waren alle drie heel jong, maar zo getalenteerd voor de camera. De meeste kinderen moeten wennen aan onbekende mensen en een onbekende omgeving. Niet bij deze kids: Geen (camera)vrees, geen tijd nodig om aan mij te wennen, geen tijd nodig om te acclimatiseren in de studio, gewoon er voor gaan. Zelfs de kleinste kwam vrijwel gelijk los voor de camera. En als ik diep in mijn herinneringen graaf, was moeders volgens mij vroeger ook zo…

Newton

newtonphoto: Sharon Sutherland
Vandaag ben ik samen met Sharon naar de expositie van Helmut Newton geweest in FOAM (Amsterdam). Het stond al een hele tijd op onze to-do-list. Vreemd dat ik niet eerder ben gegaan, omdat hij toch één van mijn allergrootste fotografie-helden is. Maar in de laatste week van de expositie zijn we er dan toch om zijn werk te bewonderen.
Newton was zijn tijd ver vooruit. Regelmatig werd zijn werk door de (Amerikaanse) bladen afgekeurd, omdat het te ‘pornografisch’ was. Natuurlijk zit er een flinke dosis sensualiteit in zijn beelden. Maar hij fotografeert vrouwen altijd als superieure wezens, mooi, sexy, maar onbereikbaar. Vaak naakt, maar met respect.
Na het bezoek aan de expositie genieten Sharon en ik nog even van een lunch in het FOAM-cafeetje. Even bijpraten over de expositie, werk- en privé-dingetjes. De beelden van Newton werken in mijn achterhoofd nog door. Foto’s met korrels en bossen haar. Gedachten aan zwart-wit fotografie en Hasselblads. Herinneringen aan de doka met ontwikkel-, fixeer- en stopbaden. Beelden van mooie vrouwen. Ik kijk Sharon aan en krijg zin om haar weer eens te fotograferen. Nee… niet naakt zoals Newton, maar wellicht wel in zwart-wit…
Ik weet dat Sharon een (hele) drukke agenda heeft. Maar voor vandaag heb ik in ieder geval een mooie, inspirerende en gezellige dag met haar gehad, genietend van Newton…

4.129,99

Canon heeft net zijn nieuwe 5D mark IV gepresenteerd. Een opvolger van de opvolger van mijn camera. Absoluut een mooi ding. En dan heb ik het nog geen eens in mijn handen gehad of in het echt gezien. Maar de specificaties klinken (heel) mooi. Waarvan ik alleen wel jeuk kreeg achter mijn oren… is de prijs. Maar het klopt: De 5D mark II had een introductieprijs boven de 2K euro, de mark III, een introductieprijs boven de 3K en nu de IV een introductieprijs boven de 4K…
Door de fabrikanten wordt er graag een gedachte gecreëerd, waarin de ‘onbegrensde’ kwaliteit van fotoapparatuur essentieel is voor het maken van mooie, goede beelden (en het verkrijgen van tevreden klanten). Maar diep in ons hart weten we dat visie en gevoel voor esthetica van de persoon achter de camera, veel belangrijker is dan apparatuur.
Mijn camera’s kijken me nu een beetje boos aan, omdat ik naar een jonger ding kijk. Maar ze hoeven niet jaloers te zijn hoor… Ik loop nog steeds niet tegen beperkingen aan met mijn huidige camera’s en ze zijn nog in prima staat. Dus ik blijf voorlopig nog wel even schieten met mijn mark II.

Eva


Model: Eva Obbink
Styling en Assistentie: Leontine de Hollander

Altijd spannend als er een shoot gepland staat met iemand die je nog niet eerder ‘in real life’ hebt ontmoet. Gisteren stond er een shoot gepland met Eva Obbink, een professioneel model met heel veel ervaring in binnen- en buitenland. Leontine ging mee, voor de styling, assistentie en voor mijn mentale ondersteuning.
Bewolking, daar hoopte ik op voor deze dag. Om 6.00 AM werd ik wakker en zag een mooie wolkendek vanuit mijn raam. Maar eenmaal op het strand van Katwijk (10.00 AM) scheen de zon fel in onze ogen. Heel af en toe kwamen er wolkjes voorbij drijven, maar ze ontweken allemaal de zon. Gelukkig waren er ook schaduwplekjes.
Voor de shoot was ik een beetje nerveus (ja… ook fotografen zijn wel eens nerveus), maar dat verdween snel. Eva is super aardig en een heel fijn model om mee samen te werken. En Leontine was echt een top hulp bij het fotograferen. Een super leuke en gezellige dag gehad met deze twee mooie dames. I love my job!

Vals Spelen

 

Ik wenste voor eergisteren bewolkt weer. Er stond een shoot gepland met Leontine aan het strand. Bewolkt weer kreeg ik. Maar het regende ook de hele dag, zodat we besloten om de shoot een dagje op te schuiven. Gisterenmiddag leek het of de weergoden mijn wensen hadden gehoord: Bewolkt en droog.
Een dikke laag wolken zorgden ervoor dat het licht heel gelijkmatig verspreid werd. Misschien wel iets te gelijkmatig. Dus ik nam een flitsertje met statief en een flashtrigger mee, om het licht toch een beetje richting te kunnen geven. Maar bij het strand van Noordwijk aangekomen mocht ik dat niet gebruiken van Leontine. Niet ‘vals spelen’, de controlefreak in me loslaten en het daglicht omarmen.
Maar als fotografie een spelletje is, speel je al vals als je Leontine voor de camera hebt. Zij is zo ervaren en het is werkelijk een feestje om met haar te werken. Ze danst op de ritme van de sluiter.
Na de shoot nemen we nog even wat te drinken bij een strandtent en kletsen we nog verder over alles en nog wat. En dan besef ik me, dat ik waanzinnig blij ben, dat ze in mijn leven in gestapt. Na een moeilijke periode in mijn leven, heeft zij er (mede) voor gezorgd dat mijn vuur, mijn passie, voor fotografie weer is opgelaaid. Zij spoort me aan om ook ‘out of my comfortzone’ te werken. Leontine is een mooi persoon, inside and out.