De laatste tijd hoor ik veel mensen over Facebook praten. Vannacht heb ik een account aangemaakt om te kijken of het iets is voor mij. Ik ben nog aan het uitvogelen hoe alles werkt. Voel je vrij om je als vriend(in) toe te voegen. Maar in tegenstelling tot mijn Hyves, ben ik van plan om op Facebook alleen personen te accepteren, die ik ‘in real life’ echt ken.

Opeens staat ze weer in mijn leven. Ik had haar een jaartje of twintig niet meer gezien. Enthousiast als altijd zocht ze contact met me via Hyves. Annelies was destijds een goede vriendin van me. Grootste lol vroeger: stappen, gitaar spelen, zingen en diepe gesprekken. Afgelopen woensdag heb ik haar thuis opgezocht. Ze had een lekkere lunch voor ons beiden klaargemaakt en terwijl we van deze lunch genoten, hadden we tijd om ‘even’ bij te praten. Daar zaten we dan als twee ‘oudjes’ herinneringen van vroeger op te halen… Een leuke bezigheid. Natuurlijk waren het niet zo close gesprekken als vroeger, maar had wel het gevoel dat het klikte. Na ruim 20 jaar borrelt er wel een dualistisch gevoel op: Je kent haar, maar je kent haar niet. In twintig jaar kan er immers heel veel veranderen. Hoog tijd dus om die andere kant van Annelies te leren kennen.
Frappant dat zij ook in het creatieve vak zit. Annelies is kunstenares. We zullen elkaar in de toekomst vast en zeker inspireren!

Door verhuizing naar een andere server ben ik enkele dagen offline geweest: Mijn site was uit de lucht en ik was onbereikbaar via mijn mail. Maar nu werkt alles weer en (volgens mijn hosting) beter dan voorheen 🙂

Vandaag werd ik weer gebeld door een telefonische verkoper. Nadat hij zijn standaard introductieverhaal had opgelezen gebruikte ik mijn tegenscript. Het tegenscript zorgt ervoor dat -jij- het gesprek leidt en zorgt voor veel humor.

Telemarketeer vertelt een introductieverhaal van een paar minuten
Ik: Met wie spreek ik?
Telemarketeer: Met Karel
Karel wie? Kunt u dat voor me spellen?
Gewoon Karel
Kunt u mij vertellen hoe u aan mijn telefoonnummer komt?
Nee, dat weet ik niet. Die krijg ik gewoon
Okee… Doet u dit werk fulltime?
Ja
En hoe lang zit u al in deze telebusiness?
zo’n drie maanden
En is het werk leuk?
Ja…
Verdien je er goed mee?
Jawel…
Dat is mooi… Krijg je ook vrij als je naar de tandarts moet?
Waarschijnlijk wel… (telemarketeer begint een beetje aarzelend te antwoorden)
Is het belangrijk een goed gebit te hebben voor dit werk?
Ja… eh… nee… ik denk het niet.
welk merk tandpasta raadt u mij aan?
Nou… ik gebruik Colgate.
Bedankt voor uw informatie! Mag ik uw telefoonnummer voor het geval ik nog overige vragen heb?
Uh… nee die mag ik niet geven.
Dat is flauw! Jij hebt wel mijn nummer, maar ik mag niet de jouwe.
Nee… die mag ik echt niet geven.
Nou jammer, bedankt voor het gesprek dan. 

“Karel” vroeg zich waarschijnlijk af, of hij niet met een 1 of andere gek te maken had en moest tijdens het gesprek wel lachen.
Hier kun je het tegenscript bekijken.

Vanmorgen kreeg ik een mailtje binnen van de Kamer van Koophandel over valse facturen. Het gaat over facturen die afkomstig lijken te zijn van de KvK, maar er zit een listig bedrijf achter. Heel frappant viel er enkele minuten later zón factuur bij mij op de deurmat. Of ik er ook zou zijn ingetrapt zonder waarschuwing… ik weet het niet. Maar ik moet wel toegeven, dat het heel veel overeenkomsten heeft met de facturen van de echte KvK. Trap er dus niet in en betaal niet!

http://www.kvk.nl/Nieuws/valsefacturenkvkinomloop.asp

Als bedrijf moet ik mijn BTW elektronisch aangeven. Daarvoor krijg je van de Belastingdienst een gebruikersnaam en een wachtwoord (apart) toegestuurd, zodat je op een beveiligd stukje site kan inloggen en je BTW-aangifte kunt doen. Alleen bij de toezending van deze twee benodigdheden is al twee keer fout gegaan. Ruim twee weken geleden heb ik opnieuw een gebruikersnaam en wachtwoord opgevraagd en deze zou ik binnen tien werkdagen moeten ontvangen. Echter heb ik tot op vandaag nog helemaal niets binnengekregen. En hier komt het: Vandaag is de laatste dag van de aangifte.
Gelukkig zag ik dit al van tevoren aankomen en heb ik enkele dagen geleden via mijn accountant (die geen gebruikersnaam en wachtwoord nodig heeft) al aangifte gedaan. Pfew… de allereerste BTW-aangifte van Hoo Gan Tan fotografie toch op tijd. Soms kunnen ze het ook niet makkelijker voor je maken; gelukkig is daar een accountant voor.

In de digitale wereld dalen de prijzen met de dag. Betaalde ik nog geen drie jaar geleden voor een CF geheugenkaartje van 1 Gb ongeveer 125,- euro; nu betaal je er nog geen 20,- euro voor. En ook de iMac is gisteren met een nieuwere (snellere) lijn gekomen, waardoor mijn 1 maand oude iMac enorm in prijs is gedaald. Ik ben nog steeds heel tevreden met mijn iMac hoor, maar wooh… wat een prijsverschil. Is eigenlijk maar 1 oplossing voor: Nog een iMac kopen voor prive-gebruik, zodat dat verschil gehalveerd wordt 🙂